Δίκη "Επαναστατικού Αγώνα" -Ο Βουλγαράκης είναι ένα πολιτικό λαμόγιο

Δίκη "Επαναστατικού Αγώνα" - 13η συνεδρίαση, Δευτέρα 6.2.12

Η μάρτυρας Ματθαίου, κάτοικος Δάφνης, ήταν η ιδιοκτήτρια του αυτοκινήτου στο οποίο είχε μπει ο Λάμπρος Φούντας, τη μέρα που τον εκτέλεσαν οι μπάτσοι. Η γυναίκα, βέβαια, δεν μπορούσε να καταθέσει τίποτα.Το συμβάν από την τηλεόραση το πληροφορήθηκε. Ούτε πυροβολισμούς άκουσε. Δεν θυμόταν καλά-καλά αν το αυτοκίνητό της, που το είδε μετά από ενάμιση χρόνο, είχε σημάδια από δύο ή τρεις σφαίρες.

Από το σκηνικό στη Δάφνη, σχολίασε ο Ν. Μαζιώτης, ο εισαγγελέας κάλεσε μόνο τη συγκεκριμένη μάρτυρα και όχι τους δύο αστυνομικούς που ενεπλάκησαν στη δολοφονία του Λάμπρου Φούντα.. 

Δεν κάλεσε τους δολοφόνους του, προφανώς για λόγους προστασίας. Δεν μας εκπλήσσει καθόλου αυτή η συμπεριφορά, συνέχισε. Ο ρόλος των δικαστηρίων είναι να προστατεύουν τους λακέδες του συστήματος. Η αξία της ζωής και η δικαιοσύνη μετριέται με την ταξική θέση. 

Προστατεύετε μόνο τους ομοίους σας. Ο Λάμπρος Φούντας θα μείνει στην ιστορία ως αγωνιστής. Εχασε τη ζωή του πολεμώντας για την αλλαγή της κοινωνίας, για να γίνει η κρίση αφορμή για κοινωνική επανάσταση. Είναι χρέος μας να υπερασπιστούμε τον Λάμπρο Φούντα. Δεν είναι νεκρός. Είναι παρών και αθάνατος.

Η μέρα αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία τόσο για μας όσο και για την οργάνωση, συνέχισε η Π. Ρούπα. Θα μιλήσουμε εμείς για το σύντροφό μας, γιατί για μας είναι ζωντανός. Ο Λάμπρος Φούντας «έπεσε» στη διάρκεια μιας συγκεκριμένης επιλογής της οργάνωσης. Αποτελεί σύμβολο αντίστασης και της επερχόμενης κοινωνικής επανάστασης.

Όλα τα νεώτερα για χαράτσι ακινήτων-ΔΕΗ λεπτομερώς: Νέα τροπολογία για το τέλος ακινήτων. Μόνο μετά από εντολή του υπουργείου Οικονομικών (αρμόδια Εφορία) θα κόβεται το ρεύμαΠροθεσμία 6 μηνών, αντί για 80 ημέρες που ίσχυε έως σήμερα. Κίνδυνοι κατάσχεσης σπιτιών. Πολλές οι οργανωμένες νομικές προσφυγές κατά ΔΕΗ. Εναλλακτικές λύσεις..

Διαβάστε όλη την ανάρτηση προσεκτικά.

Η έκβαση αυτή υπάρχει λόγω Ευρωπαϊκών Δικαστηρίων.

Παρατηρούμε πως ο εν λόγω νόμος (όπως και άλλοι παρόμοιοι) είναι φτιαγμένος “πρόχειρα”, “στο πόδι”,

γι΄αυτό και γίνονται συνεχείς ρυθμίσεις & τροπολογίες. “Σε μια νύχτα” στήθηκε, απ΄ότι βεβαίωσαν και αρμόδιοι του ίδιου του Υπουργείου Οικονομικών, αλλά και ειδικοί που ασχολούνται με το θέμα.

Αυτό που είναι απορίας άξιο είναι πώς αυτό το κράτος έχει πια γεμίσει με ειδικούς & συμβούλους, που αντί να εφαρμόζουν ένα κράτος δικαίου & προνοίας για τους πολίτες, συνεχώς σκαρφίζονται τρόπους “πώς θα μας τα πάρουν”. Πχ, είδαν πως δεν έχουν πληρώσει το χαράτσι 390.000 νοικοκυριά (500.000 κατά άλλους) κι εφαρμόζουν τροπολογία όπου δεν θα γλιτώνει κανείς. Όποιος δεν πληρώνει θα απειλείται με κατάσχεση του σπιτιού του κάποια στιγμή.

Μαθαίνουμε πως έφτασε χαράτσι μέχρι και σε στάβλους, που είχαν 1 λάμπα για τα πρόβατα (δείτε παρακάτω)…

Δεν χρειάζονται ενθουσιασμοί, γιατί όσο “αθώα” κι αν δείχνει η νέα τροπολογία,

Καλύτερα ένα spray..

Συνθήματα σε τοίχους

Και όμως: δεν ζούμε στη δεκαετία του 1930!

Πριν από ενάμιση περίπου χρόνο είχα δημοσιεύσει δυο άρθρα για την οικονομική κρίση της δεκαετίας του 1930 και τις επιπτώσεις της στην τότε ελληνική κοινωνία (διάβαζε, Η ελληνική κοινωνία και οικονομία στη μεγάλη ύφεση της δεκαετίας του 1930 και Η πολιτική κρίση στην Ελλάδα της δεκαετίας του 1930: από τον κοινοβουλευτισμό στη δικτατορία). Αφορμή για τις δυο δημοσιεύσεις ήταν ότι η κρίση του 2008-9 είχε αρχίσει να χαρακτηρίζεται ως «η πλέον σοβαρή από τη δεκαετία του 1930».

Έκτοτε έχει γίνει πλέον συνηθισμένο, να εμφανίζονται στον τύπο και το διαδίκτυο συχνά-πυκνά άρθρα που συγκρίνουν τη σημερινή οικονομική και κοινωνική κατάσταση με τη δεκαετία του 1930 τόσο στο οικονομικό επίπεδο όσο και στο πολιτικό. Και πράγματι, είναι αρκετά όσα θυμίζουν έντονα ένα φιλμ που παίχτηκε στη δεκαετία του 1930: η μαζική ανεργία, η άνοδος της ακροδεξιάς, η επιβολή των κυβερνήσεων των τραπεζιτών του είδους Παπαδήμα ή Μόντι, η αυταρχικοποίηση της αστικής δημοκρατίας στις δυτικές χώρες (και ειδικότερα στην Ελλάδα), σχετίζονται από πολλούς σχολιαστές ευθέως με την ιστορική εμπειρία του 1930.

ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ '36

αναδημοσίευση απο: istorikesphotografies

O ''Εθνικός Διχασμός'' καλά κρατούσε στην Ελλάδα τις ''μέρες του '36''. Μια εικοσαετία έντονων πολιτικών παθών, κινημάτων (επιτυχημένων ή όχι), εξοριών και εκτελέσεων ανάμεσα σε παλαιοδημοκρατικούς, οι οποίοι είχαν ως κύριο πρόσωπο αναφοράς τον Ελευθέριο Βενιζέλο, και βασιλικούς.

Τα πάθη εντάθηκαν ακόμα περισσότερο με το αποτυχημένο κίνημα της 1ης Μαρτίου 1935, το οποίο ακολούθησαν η πλήρης εκκαθάριση του

στρατεύματος από βενιζελικούς αξιωματικούς (ηπρώτη μεγάλη φουρνιά είχε φύγει μετά την αποτυχία του κινήματος του Νικολάου Πλαστήρα το

ξημέρωμα της 6ης Μαρτίου 1933), οι εκτελέσεις των δημοκρατικών

στρατηγών Μιλτιάδη Κοιμήση και Αναστάσιου Παπούλα  καθώς και του

επιλάρχου Στυλιανού Βολάνη, οι εκλογές της 9ης Ιουνίου (με τη

συμμετοχή μόνο των πολιτικών δυνάμεων της Δεξιάς και της

κομμουνιστικής Αριστεράς), η κατάργηση της κυβέρνησης του Παναγή

Τσαλδάρη από τους αρχηγούς των τριών κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων -υπό

την καθοδήγηση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Γεωργίου Κονδύλη- στις

10 Οκτωβρίου, το νόθο δημοψήφισμα της 3ης Νοεμβρίου 1935 και τελικώς η

επιστροφή του Γεωργίου Β' ''μετά βαϊων και κλάδων'' είκοσι δύο  ημέρες

αργότερα.

ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΚΑΙ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΤΥΠΟ ΤΗΣ ΚΑΒΑΛΑΣ ΓΙΑ ΚΛΗΣΕΙΣ ΣΤΕΛΕΧΩΣΗΣ ΤΗΣ ΕΘΝΟΦΥΛΑΚΗΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΕΓΓΡΑΦΟ ΤΗΣ Γ.Γ. ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΣΧΕΔΙΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΑΠΩΛΕΙΩΝ

Ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ προς τους Υπουργούς Προστασίας του Πολίτη – Εθνικής Άμυνας -Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης – Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Αναστάτωση έχουν προκαλέσει τις τελευταίες ημέρες πληροφορίες που βλέπουν το φως τη δημοσιότητας στον τοπικό τύπο της Καβάλας. Σύμφωνα με αυτές έχουν αποσταλεί επιλεκτικές προσκλήσεις στελέχωσης της τοπικής εθνοφυλακής με οπλοφόρους πολίτες ενώ παράλληλα γίνεται λόγος για έγγραφο της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας που αναφέρεται σε Ειδικό Σχέδιο Διαχείρισης Ανθρώπινων Απωλειών οφειλόμενων μεταξύ άλλων και σε «Άλλα συμβάντα που μπορεί να οφείλονται στο πλήθος ή τη διασάλευση της τάξης και στην υπερσυγκέντρωση πλήθους». Όλα τα παραπάνω προκαλούν αρνητικούς συνειρμούς σε μια περίοδο που στη χώρα υπάρχει γενικευμένη κοινωνική οργή.

Σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα της τοπικής πρωινής ημερήσιας εφημερίδας «Η ΕΒΔΟΜΗ» περίπου 400 προσκλήσεις έχουν αποσταλεί σε πολίτες της περιοχής για την στελέχωση της τοπικής εθνοφυλακής. Ο υπεύθυνος για την περιοχή Διοικητής της Ταξιαρχίας Σερρών επιβεβαιώνει το γεγονός των προσκλήσεων αλλά τονίζει ότι πρόκειται για υπηρεσιακό και δρομολογημένο σχέδιο με εθελοντικό χαρακτήρα και υπογραμμίζει ότι ο στρατός ασχολείται μόνο με εξωτερικές απειλές.

Bob Marley- Three Little Birds

δεν είναι νεκρός, ζεί μέσα απο κάθε κλίκ..

Όχι άλλο δάνειο! Θέλουμε πίσω τη ζωή μας!

Το νέο μισθολόγιο ήρθε, για να σημάνει την πείνα και την εξαθλίωση για μας και τις οικογένειές μας. Τα εκκαθαριστικά μισθοδοσίας αυτού του μήνα ξεκινούν από τα 25 ευρώ! Είναι ευτελισμός να δουλεύουμε για τέτοιους μισθούς. Την ίδια στιγμή που για το 2011 διπλασιάστηκαν τα κονδύλια για τους συμβούλους των Υπουργών (ξέρετε, αυτούς που δεν διάβασαν το Μνημόνιο!).
Όταν συζητιόταν το μισθολόγιο, κάποιοι μας διαβεβαίωναν ότι εμείς είμαστε χαμηλόμισθοι. Πολλοί πίστευαν ότι αποκλείεται οι μισθοί μας να γίνουν χειρότεροι! Κι όμως, όσο παραμένουμε στα γραφεία και στα σπίτια μας, τα πράγματα θα πηγαίνουν όλο και χειρότερα. Πώς το είπε ο… κος Τόμσεν; Στη Βουλγαρία ο κατώτερος μισθός είναι 130 ευρώ!

Απεργιακή Κουζίνα Ανέργων‏

Λίγα λόγια για την Συλλογική Κουζίνα Ανέργων…

 
Το Φεβρουάριο του 2011, σε μια από τις πρώτες συναντήσεις – συζητήσεις για τη δημιουργία σωματείου ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων, κάποια άτομα που βρεθήκαμε εκεί, αποφασίσαμε πρωτοβουλιακά να ξεκινήσουμε μια συλλογική κουζίνα ανέργων. Η κουζίνα φιλοξενείται (κυρίως λόγω της υλικοτεχνικής υποδομής που υπάρχει) στο Αυτόνομο Στέκι, στα Εξάρχεια.

Από εκείνη τη στιγμή η συλλογική κουζίνα των ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων δρα ανεξάρτητα ως πρωτοβουλία, αλλά και αλληλέγγυα με όποια δράση γίνεται στην προοπτική της διεκδίκησης των δικαιωμάτων (αρχικά) των ανέργων και κατ' επέκταση των εργαζομένων. Στο βαθμό που είναι δυνατό, τα άτομα που απαρτίζουν την πρωτοβουλία αλλά και όσοι/ες βρέθηκαν πλάι της με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο (καθώς η κουζίνα των ανέργων δεν είναι μια κλειστή διαδικασία) αποτέλεσαν και αποτελούν μέρος του πολύμορφου κινήματος της κοινωνικής αντίστασης. Η εργατική και κοινωνική αποδέσμευση από οποιουδήποτε είδους συμβάσεις και καταναγκασμούς που προέρχονται από αφεντικά (ξένα ή εγχώρια) και τις κουστωδίες τους (με όποια μορφή κι αν εμφανίζονται αυτές, θεσμικές ή εξωθεσμικές) είναι το τελικό ζητούμενο. Ωστόσο στις σημερινές συνθήκες ακραίας υποτίμησης και εξαθλίωσης, η επίλυση ή έστω η βοήθεια στο επισιτιστικό πρόβλημα, που είναι πλέον πιο ορατό από ποτέ, είναι ένα πρώτο βήμα.

Πέρα απ' αυτό, αντιλαμβανόμαστε την κουζίνα των ανέργων ως μια επιθετική πειραματική δομή, που έρχεται όχι ως άμυνα στη μιζέρια που επιβάλλει το κράτος, αλλά ως απάντηση στις υπάρχουσες συνθήκες της εμπορευματοποίησης και της αποξένωσης. Σε αυτό το πνεύμα η παρουσία μας και η συνεργασία με παρόμοια εγχειρήματα, λαϊκές συνελεύσεις γειτονιάς, κοινωνικούς χώρους και συλλογικότητες αποτελεί προτεραιότητα και έχει ως πρόθεση την επικοινωνία, την αλληλεγγύη και τη συνδιαμόρφωση.

Η κουζίνα δε λειτουργεί και δε θέλουμε να λειτουργεί με όρους συσσιτίου (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχει αρνηθεί ποτέ την παροχή φαγητού σε αστέγους ή απόρους), αλλά να είναι ένας ζωντανός οργανισμός όπου τα υποκείμενα που συμμετέχουν θα αλληλεπιδρούν μεταξύ τους.

Από την πρώτη μέρα της συλλογικής κουζίνας υπάρχει ένα κουτί ελεύθερης συνεισφοράς, τα έσοδα από το οποίο χρησιμοποιούνται για τις υλικές ανάγκες (τρόφιμα, έξοδα χώρου που μας φιλοξενεί) αλλά και για προπαγανδιστικό υλικό (κείμενα, αφίσες κτλ). Όσα χρήματα μένουν στο ταμείο, η πρωτοβουλία συζητά πότε και με ποιόν τρόπο θα διατεθούν για κινηματικούς σκοπούς. 

Ο αντι-ιεραρχικός τρόπος λειτουργίας της πρωτοβουλίας και η αντίθεση με οποιαδήποτε λογική ανάθεσης ή αντιπροσώπευσης είναι δεδομένη. Αποτελεί και το εχέγγυο ώστε μέσα σε μια καθημερινότητα τόσο πολυδιασπασμένη και εξουθενωτική να μπορεί να λειτουργεί αποτελεσματικά.


 Στέκι Αυτόνομο

Ας τους τρελάνουμε πριν μας πεθάνουνε!- ΟΛΟΙ ΔΡΟΜΟ ΣΗΜΕΡΑ! ΟΜΟΝΟΙΑ,ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ,ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ ή όπου αλλού!

Γενική Απεργία αύριο!
Πάμε για αγώνα διαρκείας με υπομονή, κουράγιο και πίστη. Με αγάπη κι έρωτα για τη ζωή μας!
Δεν υπάρχουν πια δικαιολογίες. Ας πολεμήσουμε με ό,τι έχουμε. Οποια σωματεία εχουμε, οποια κόμματα έχουμε, όποιους φοβισμένους εαυτούς εχουμε, όση δύναμη ή αδυναμια έχουμε. Αν δεν το κανουμε σε λίγο θα χτυπήσουν οι πορτες των σπιτιών μας και θα μας πουν ότι υπάρχει  συμφωνία να φυγουμε ακόμη κι από κει. 
Τι θα πούμε τότε; Οτι φταιει καποιος άλλος και δε γινόταν τίποτα; Γιατί πρεπει να φτασουμε εκεί; Γιατι πρεπει να μην μπορούμε να κυκλοφορήσουμε στο δρόμο επειδη ο ενας φτωχός κι εξαθλιωμένος θα ορμαει στον άλλο φτωχό γιατί θα έχουμε αφήσει να γίνει εντελώς ζούγκλα ο κόσμος; Κανενας δε θα μείνει απ εξω από αυτό που έρχεται, είτε τα βγάζει πέρα τωρα είτε όχι. Αυτό που έρχεται και που ζητάνε δε λέγεται ζωή. Δε λέγεται ούτε ζούγκλα, ακόμη κι η ζούγκλα όμορφη θα φαίνεται μπροστά σε αυτό που ετοιμάζουν για μας. Και χωρίς ντροπή ετοιμάζονται πάλι να μιλήσουν για σωτηρίες κατορθώματα και κατακτήσεις.

Ενα βίντεο που λέει πολλά...χωρίς να δείχνει κανέναν

λύσεις υπάρχουν

απαιτούμε την άμεση αξιοποίηση κτιρίων

του ελληνικού κράτους 

 που βρίσκονται σε χρόνια αχρηστία
http://gregordergrieche.blogspot.com/

Συνέλαβαν δημοσιογράφο της «Κόντρας» στην είσοδο των γραφείων της εφημερίδας

Σε μια καινούργια πρόκληση προχώρησαν σήμερα το απόγευμα οι πραίτορες του Παπουτσή, συλλαμβάνοντας τον δημοσιογράφο Γεράσιμο Λιόντο στην είσοδο των γραφείων της εφημερίδας, στην οδό Αγαθουπόλεως 65. Ο σύντροφος Γερ. Λιόντος είναι κρατούμενος στο «αμαρτωλό» τμήμα του Αγίου Παντελεήμονα, το οποίο σκηνοθέτησε αυτή τη βρόμικη υπόθεση, και κατηγορείται με τη γελοία κατηγορία της «απείθειας».

Τα γεγονότα συνέβησαν ως εξής.

Γύρω στις 5:30’ το απόγευμα, τρεις μετανάστες, δύο πρώην απεργοί πείνας της Υπατίας και ένας κάτοχος κόκκινης κάρτας, χτύπησαν το κουδούνι στα γραφεία της «Κόντρας». Εκείνη τη στιγμή δεν ήταν κανένας μέσα και οι μετανάστες, που ήξεραν ότι σε λίγο τα γραφεία θ’ ανοίξουν, περίμεναν απ’ έξω. Τέσσερις μπάτσοι της ομάδας ΔΙΑΣ, επιβαίνοντες σε δυο μοτοσικλέτες, σταμάτησαν για να τους ελέγξουν προκλητικά. Οι μετανάστες τους έδειξαν τα χαρτιά τους και οι μπάτσοι έφυγαν. Αφού έκαναν κάποιον κύκλο, επέστρεψαν και άρχισαν να φωνάζουν στους μετανάστες, οι οποίοι στο μεταξύ είχαν γίνει τέσσερις να φύγουν.

Είμαστε βέβαιοι ότι τη θέλουμε αυτή την Ευρώπη;

Ένας Βρετανός ευρωβουλευτής, οΝάιτζελ Φαράτζ, έκανε στο Ευρωκοινοβούλιο αυτό που δεν τολμούν να κάνουν οι Έλληνες συνάδελφοί του για να υπερασπιστούν τη χώρας μας.

Χαρακτήρισε ως “αστεία” την πρόταση για επίτροπο στην Ελλάδα και ακολούθως επιτέθηκε στη Γερμανία λέγοντας: «Θεώρησα ότι πρόκειται για αστείο… Δεν είναι δυνατόν, ακόμη και αυτή η Ε.Ε. δεν μπορεί να φτάσει τόσο χαμηλά. Η Ελλάδα δεν είναι εταιρεία που χρεοκοπεί, αλλά μια χώρα με ψυχή και υπερηφάνεια που οδηγείται στον εξευτελισμό και την απελπισία χάρη στο ποταπό σχέδιο της Ε.Ε.».

Ο Φαράτζ κατακρίνει το γεγονός ότι η Γερμανία αντιμετωπίζει την Ελλάδα σαν μια θυγατρική της επιχείρηση που χρεοκοπεί και έχει ανάγκη από την επέμβαση της μητρικής εταιρείας.

ΤΣΑΟΥΣΑ "ΠΩΣ Ο ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕ ΑΠΟ ...ΜΑΙΕΥΤΗΡΑΣ ΜΟΥΝΟΠΑΝΟ"

Διαβάζοντας το γνωστό κείμενο που κυκλοφορεί για τον Πέτρο Κωστόπουλο με τίτλο "Η γλίτσα του νεοπλουτισμού" ένιωσα παράξενα.

Παράξενα, που ο Κωστόπουλος κατάντησε από μαιευτήρας, μουνόπανο, παράξενα, που οι περισσότεροι από όσους κάποτε τον έγλειφαν, σήμερα του πετάνε δυο φορές σκατά στη μούρη.

Παράξενα, που η ελπίδα της κουφάλας πεθαίνει τελευταία ακόμα και τώρα, την εποχή της απόλυτης κατάρρευσης, που αντί να μαζευτούμε όλοι στα λαγούμια μας για περισυλλογή και ανασυγκρότηση, ανοίγουμε τη μασέλα με τους κοφτερούς κυνόδοντες διάπλατα και σκίζουμε σάρκες από την αλλοτινή μας σάρκα.

Ξόδευε λέει ο Κωστόπουλος και ζούσε βασιλιάς στ΄ανάκτορα.

Είχατε δει τα σπίτια όσων δούλευαν για χρόνια στην ΙΜΑΚΟ; Εγώ είχα δει αρκετά και ξέρω.

Μέσα στη χλίδα, τη ντιζαϊνιά, το μπον φιλέ και τη σαμπάνια. Τους Chesterfield τους καναπέδες ή έστω πιστές αντιγραφές τους, τα στόρια τα μουράτα, το τζιπ στην πυλωτή και της τρελής τα μάτια.

Mερικές 10άδες φωτό απο την χθεσινή αναρχική πορεία (συνθήματα), και μια μικρή ιστοριούλα καθ` οδόν

1728+ θάνατοι από χρέη

Αναδημοσίευση απο Βαθύ Κόκκινο
Γράφει ο mitsos175
 Θα περίμενε κάποιος να ασχοληθώ με την «επίσκεψη» ομάδας αγανακτισμένων  στην «αξιολάτρευτη» γλάστρα στης δημοπρασίας, αλλά δε θα το κάνω. Κατανοώ την οργή του κόσμου. Έχω άλλωστε τοποθετηθεί και παλιότερα για τις εκφράσεις δίκαιης διαμαρτυρίας των συνανθρώπων μου, απέναντι στην αλαζονεία και τη χλεύη της εξουσίας.   

Για μένα η είδηση είναι ακόμα μια δολοφονία. Μια δολοφονία που ποτέ δε θα βρει δικαίωση στα δικαστήρια. Ένας ακόμα συνάνθρωπος μας, που είχε αυτό το «ελάττωμα» που λείπει από τους πολιτικούς την ευθιξία έβαλε τέλος στη ζωή του, λόγω χρεών.  
Τα θερμά συλλυπητήρια στους δικούς του ανθρώπους.
Ένας άνθρωπος δεν άντεξε την πίεση από τις οικονομικές δυσκολίες και κρεμάστηκε. Το τραγικό είναι ότι οι αυτοκτονίες λόγω χρεών αυξάνονται, με γεωμετρική πρόοδο. 

Και εδώ θέλω να ρωτήσω. Τι πραγματικά αξίζει πιο πολύ; Η ανθρώπινη ζωή ή τα χρωματιστά παλιόχαρτα των Τραπεζών, τα οποία μάλιστα θα υποτιμηθούν; 

Πολλοί απελπίζονται  και η απελπισία είναι κακός σύμβουλος. Με το να πεθάνουμε, οι μόνοι που θα στενοχωρηθούν είναι τα αγαπημένα μας πρόσωπα , οι φίλοι, άντε και κανένας συνάνθρωπός μας με φιλότιμο. Αυτό θέλουμε;  Οι δικοί μας; Τα παιδιά μας; Οι φίλοι που μας έχουν ανάγκη;

Γέμισε το διαδίκτυο από εκδότες-μπλόγκερς που τώρα μας μιλάνε στον ενικό...

Ξεκίνησε λέει το ταξίδι του στο διαδίκτυο ο Νίκος Χατζηνικολάου ανοίγοντας ένα καινούργιο μπλογκ επιστρατεύοντας και τον Στάθη (πρώην της Ελευθεροτυπίας νυν της Real). Και δικαίως αναρωτήθηκε κάποιος ακούγοντάς το: «Μα δεν του φτάνουν του Χατζηνικολάου όλα τα Μέσα που έχει για να εκφράζεται; Τώρα θέλει και μπλογκ;». Φαίνεται πως σε καποιους δεν αρκούν τα twitter, τα ραδιόφωνα, οι εφημερίδες και τα σάιτ των μέσων που έχουν για να εκφραστούν και να πουν αυτά που θέλουν.
Φαίνεται τελικά πως είναι της μόδας όλοι οι δημοσιογράφοι – εκδότες (βλέπε και τον Σερ. Κοτρώτσο) να έχουν κι από ένα μπλογκ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ (κατα-δικό τους). Φαίνεται πως ξαφνικά αποφάσισαν να μας μιλάνε στον ενικό...
Παρόλα αυτά καλή αρχή και καλή συνέχεια στο enikos…


http://zoornalistas.blogspot.com

8 χαμένες ώρες για μια μπουκιά ψωμί

Συνθήματα σε τοίχους

Λούης Τίκας: Ο Έλληνας συνδικαλιστής στο Κολοράντο και η σφαγή στο Λάντλοου

Ενας ‘Ελληνας ανθρακωρύχος έχει μετατραπεί σε σύμβολο των εργατικών αγώνων στις ΗΠΑ και το μνημείο του στο Κολοράντο κηρύχθηκε επίσημα ως εθνικός ιστορικός τόπος.

Ο Λούης Τίκας έμεινε στην Ιστορία ως ο πρωταγωνιστής μίας μεγάλης απεργίας στα ανθρακωρυχεία, η οποία, έπειτα από μήνες, κατέληξε στη σφαγή του Λάντλοου. Ηταν Δευτέρα του Πάσχα 19 Απριλίου του 1914, όταν η ιδιωτική φρουρά των ορυχείων και η εθνοφυλακή, με μυδραλιοβόλα άνοιξαν πυρ κατά των απεργών που είχαν στρατοπεδεύσει στην κοιλάδα. Από το μακελειό σκοτώθηκαν 50 απεργοί, πολλοί τραυματίστηκαν, ενώ γυναικόπαιδα κάηκαν από τη φωτιά. Ανάμεσα στα θύματα και 17 Ελληνες, μεταξύ αυτών ο Ηλίας Σπαντιδάκης, όπως ήταν το πραγματικό όνομα του Λούη Τίκα από τα Λούτρα Ρεθύμνου.

Η ιστορία έρχεται εκ νέου στο φως από τον ανιψιό του, κ. Γιώργο Σταυρουλάκη, που συμπτωματικά έμαθε λεπτομέρειες για τα γεγονότα της εποχής και ύστερα από εντατική έρευνα κατέγραψε την ιστορία του προγόνου του σε ένα βιβλίο με τίτλο «Λούης Τίκας: Ο ήρωας της ξενιτιάς». Πριν από λίγο καιρό ο κ. Σταυρουλάκης ταξίδεψε στην Αμερική, έφτασε στη μακρινή πόλη Τρινιτάν στο Κολοράντο, όπου διαπίστωσε ότι ο πρόγονός του αποτελεί σημείο αναφοράς.

«Εμεινα έκπληκτος από την τιμή που γίνεται στον ήρωα του εργατικού αγώνα. Εφτασα στην πόλη, όπου υπάρχει ο τάφος του, καθώς και άλλων Ελληνων που σκοτώθηκαν στη σφαγή. Η μνήμη του βρίσκεται εκεί, στον λόφο της Πυθίας. Σε κεντρικό σημείο της πόλης βρίσκεται το μνημείο με το άγαλμά του.