Θα δημοσιεύω ακόμα μια ιστορία καθημερινής πάλης με το φασισμό του κάθε ελληναρά. Μου την έστειλαν λίγο μετά που δημοσίευσα την μαρτυρία από τον προαστιακό. καλό θα ήταν να δημοσιοποιούνται τέτοιες ιστορίες όπως και περιστατικά με τη δράση ναζί και φασιστοειδών . Από τη μια πρέπει να ξέρουμε με τι έχουμε να κάνουμε και από την άλλη πρέπει να μαθαίνονται περιστατικά όπου ο φασισμός στη καθημερινότητα αντιμετωπίστηκε ατομικά ή συλλογικά από κόσμο που “πάτησε πόδι” στους φασίστες, οργανωμένους είτε τυχάρπαστους. Πάμε λοιπόν: …
Η μαρτυρία όπως μου στάλθηκε:
***
Την Κυριακή το βράδυ μπήκα στο κτελ από Τρίπολη για Αθήνα. Μέσα στο πούλμαν θα ήμασταν καμιά 20 άτομα εκ των οποίων και τρεις πιθανών από το Πακιστάν, καθόντουσαν στις πίσω θέσεις ,ο καθένας μόνος του. Όταν λοιπόν ανέβηκα στο πούλμαν και επειδή ταξίδευα και μόνη μου διάλεξα να κάτσω πίσω και εγώ, σε δυο κενές θέσεις μπας και με πάρει ο ύπνος, έτσι λοιπόν έκατσα πίσω από τον ένα Πακιστανό.
Ο άνθρωπος αυτός μιλούσε στο τηλέφωνο κάπως δυνατά, δε λέω! κανα δυο θέσεις πιο μπροστά καθόταν ένας Ελληναράς με τον φίλο του, οι οποίοι είχαν ενοχληθεί από τον τρόπο που μιλούσε ο Πακιστανός. έτσι λοιπόν, αρχίζει σε έντονο ύφος ο κύριος θερμόαιμος να λέει στον μπροστινό από τον πακιστανό..”πες τον να το βουλώσει γιατί θα του το βουλώσω εγώ..με όλους τους βρωμιάρηδες που έχουν μαζευτεί εδώ μέσα….”και αλλά τέτοια που δεν τα θυμάμαι.Με το που ξεκινάει το πούλμαν σηκώνεται λοιπόν ο τύπος και κατευθύνεται προς το μέρος μας..φαντάστηκα ότι άπλα θα του έκανε παρατήρηση…αμ δε…του σκάει ένα μπάτσο…ο κακομοίρης τα’χασε! Εκεί σηκώθηκα πάνω όπως-όπως…αφού είχα διάφορες τσάντες στα πόδια μου…και βάζω τα χέρια μου μπροστά ώστε να μην φάει κι άλλες…άρχισα να φωνάζω…άναψαν τα φώτα στο πούλμαν..έσπρωχνα αυτόν να φύγει και τον πακιστανό να κάτσει κάτω(εεε γιατί ο άλλος ήταν και λίγο γομάρι μπροστά στον Πακιστανό.) Αυτός κατευθύνθηκε στη θέση του…ο Πακιστανός έχει σηκωθεί και έλεγε “εγώ χαρτιά έχω” δεν είχε καταλάβει γιατί είχε φάει την μπάτσα!εγώ από την άλλη εξακολουθούσα να φωνάζω…αυτός ούτε μια στιγμή δε γύρισε να με κοιτάξει…λες και δεν υπήρχα..ο διπλανός/φίλος του, έτρεξε να τον δικαιολογήσει λέγοντας ότι ο Πακιστανός έκανε φασαρία και ότι ενοχλούσε.ο παπαρίδης το μόνο που είπε και αυτό χωρίς να με κοιτάξει ήταν ότι δεν τον χτύπησε και ότι απλά του έσπρωξε με το χέρι του το τηλέφωνο(το οποίο ο Πακιστανός το είχε από το άλλο αυτί) Στο λεωφορείο δεν μιλούσε κανείς.η φάση τελείωσε…το ταξίδι ήταν ήρεμο. Όταν φτάσαμε στην Καβάλας αυτοί οι δυο κατέβηκα, εκεί ο Πακιστανός πήγε μέχρι την πόρτα και τους έβρισε(λογικό το βρίσκω),ο νταής έκανε να γυρίσει να τον πλακώσει αλλά τον μάζεψε ο φίλος του. ο Πακιστανός κατέβηκε πλατεία Καραισκάκη όπου και μου λέει ”κυρία να είσαι καλά”
Ο άνθρωπος αυτός μιλούσε στο τηλέφωνο κάπως δυνατά, δε λέω! κανα δυο θέσεις πιο μπροστά καθόταν ένας Ελληναράς με τον φίλο του, οι οποίοι είχαν ενοχληθεί από τον τρόπο που μιλούσε ο Πακιστανός. έτσι λοιπόν, αρχίζει σε έντονο ύφος ο κύριος θερμόαιμος να λέει στον μπροστινό από τον πακιστανό..”πες τον να το βουλώσει γιατί θα του το βουλώσω εγώ..με όλους τους βρωμιάρηδες που έχουν μαζευτεί εδώ μέσα….”και αλλά τέτοια που δεν τα θυμάμαι.Με το που ξεκινάει το πούλμαν σηκώνεται λοιπόν ο τύπος και κατευθύνεται προς το μέρος μας..φαντάστηκα ότι άπλα θα του έκανε παρατήρηση…αμ δε…του σκάει ένα μπάτσο…ο κακομοίρης τα’χασε! Εκεί σηκώθηκα πάνω όπως-όπως…αφού είχα διάφορες τσάντες στα πόδια μου…και βάζω τα χέρια μου μπροστά ώστε να μην φάει κι άλλες…άρχισα να φωνάζω…άναψαν τα φώτα στο πούλμαν..έσπρωχνα αυτόν να φύγει και τον πακιστανό να κάτσει κάτω(εεε γιατί ο άλλος ήταν και λίγο γομάρι μπροστά στον Πακιστανό.) Αυτός κατευθύνθηκε στη θέση του…ο Πακιστανός έχει σηκωθεί και έλεγε “εγώ χαρτιά έχω” δεν είχε καταλάβει γιατί είχε φάει την μπάτσα!εγώ από την άλλη εξακολουθούσα να φωνάζω…αυτός ούτε μια στιγμή δε γύρισε να με κοιτάξει…λες και δεν υπήρχα..ο διπλανός/φίλος του, έτρεξε να τον δικαιολογήσει λέγοντας ότι ο Πακιστανός έκανε φασαρία και ότι ενοχλούσε.ο παπαρίδης το μόνο που είπε και αυτό χωρίς να με κοιτάξει ήταν ότι δεν τον χτύπησε και ότι απλά του έσπρωξε με το χέρι του το τηλέφωνο(το οποίο ο Πακιστανός το είχε από το άλλο αυτί) Στο λεωφορείο δεν μιλούσε κανείς.η φάση τελείωσε…το ταξίδι ήταν ήρεμο. Όταν φτάσαμε στην Καβάλας αυτοί οι δυο κατέβηκα, εκεί ο Πακιστανός πήγε μέχρι την πόρτα και τους έβρισε(λογικό το βρίσκω),ο νταής έκανε να γυρίσει να τον πλακώσει αλλά τον μάζεψε ο φίλος του. ο Πακιστανός κατέβηκε πλατεία Καραισκάκη όπου και μου λέει ”κυρία να είσαι καλά”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου