Οταν οι µισάνθρωπες ελίτ δίνουν "λύσεις"

Οταν οι µισάνθρωπες ελίτ δίνουν "λύσεις"

Του Ρούσσου Βρανά

rvranas@otenet.gr

Χρειάστηκε να περάσουν 1.804 χρόνια µετά Χριστόν, ώσπου ο παγκόσµιοςπληθυσµός ναφθάσει το ένα δισεκατοµµύριο(σύµφωνα µε υπολογισµούς του ΟΗΕ). Οµως, σε µόλις 123 χρόνια από τότε,αυτός ο πληθυσµός διπλασιάστηκε. Κι έχουµε ήδη µπει στη χρονιάπου θα µετρήσουµε το έβδοµο δισεκατοµµύριο.

Στη Βρετανία υπολογίζουν ότι περισσότεροι από 10 εκατοµµύρια Βρετανοί θα ζήσουν και θα ξεπεράσουν τα εκατό χρόνια. Και µε την κατάντια των συντάξεων, όπως παρατηρεί ο αρθρογράφος Τοµ Σιλντς στην σκωτσέζικη εφηµερίδα «Χέραλντ», σίγουρα οι περισσότεροι από αυτούς θα εργάζονται ακόµα. Οι εκατοστάρηδες θα είναι οι νέοι εξηντάρηδες. Και οι µεσήλικοι θα είναι φτωχότεροι από τους υπερηλίκους γονείς τους. 

Υπάρχει όµως ένα πρόβληµα. Οι κυβερνήσεις λένε πως µε τόση αύξηση του προσδόκιµου ζωής των ανθρώπων, πολύ σύντοµα οι συντάξεις τους δεν θαείναι πια βιώσιµες. Κι ας τις έχουν πετσοκόψει όσο ποτέ άλλοτε. Αραγε τι άλλο θα σκαρφιστού ν ακόµη; Να βάλουν ίσωςπλαφόν ακόµη και στο προσδόκιµο ζωής; αναρωτιέται ειρωνικά ο Τοµ Σιλντς. Ποιος δεν θυµάται την κινηµατογραφική ταινία «Η φυγή του Λόγκαν»; Βασισµένη στο οµώνυµο βιβλίο των Ουίλιαµ Νόλαν και Τζορτζ Τζόνσον, αυτή η ταινία επιστηµονικής φαντασίας του 1976 µας άφησε µια αξέχαστη ερµηνεία από τον Πίτερ Ουστίνοφ.  

Το έτος 2274 µ.Χ., εγκαταλείποντας ένα καθηµαγµένο περιβάλλον, οι άνθρωποι ζουν σε µια πελώρια υπόγεια µητρόπολη. Σούπερ κοµπιούτερ παρέχουν σε όλους µια άνετη ζωή. Μέχρι την τελευταία µέρα. Γιατί τότε, προκειµένου να αποφευχθεί ο υπερπληθυσµός, όποιος έχει πια συµπληρώσει 30 χρόνια ζωής παραδίνεται στον Τροχό που φροντίζει για τα περαιτέρω. Οσοι το βάζουν στα πόδια για να τον αποφύγουν, ονοµάζονται φυγάδες. Η αποστολήτου αστυνοµικού Λόγκαν είναι να εκτελεί τους φυγάδες. Ωσπου, στο τέλος, µε τη δική του φυγή ανατρέπονται τα πάντα. 

Η λύση αυτή του 23ου αιώνα θαµπορούσε άραγε να εφαρµοστεί από τώρα; Ή µήπως εφαρµόζεται ήδη; Πόσο διαφέρουν από αυτήν οι κυβερνητικές πολιτικές που εξοντώνουν τους συνταξιούχους; Να πώς τη φαντάζεται πάνω - κάτωο αρθρογράφος Τοµ Σιλντς: Μόλις πατάς τα εκατό,λαβαίνεις µια επιστολή από την κυβέρνηση. Με µια πρόσκληση για να διατυπώσεις την τελευταία σου επιθυµία σε ένα δείπνο που θα είναι και το τελευταίο σου. Εκτός κι αν το βάλεις στα πόδια µε όση δύναµη σού αποµένει ακόµη στα εκατό σου χρόνια. Φυγάδας κι εσύ σαν τους φυγάδες του Λόγκαν, έστω και πάνω σε ένα αναπηρικό καροτσάκι.

Οι µισάνθρωποι επιστρέφουν, µαζί µε τις προβλέψεις του ΟΗΕ για την αύξηση του παγκόσµιου πληθυσµού. Τι κι αν σήµερα οι άνθρωποι ζουν καλύτερα από ό,τι ζούσαν το 1804; Ανήµπορες να εµπνεύσουν ένα καλύτερο µέλλον, όσο περισσότερο αυξάνεται το προσδόκιµο ζωής των ανθρώπων τόσο περισσότερα όρια τούς βάζουν οι µισάνθρωπες ελίτ που κυβερνούν, επειδή η δική τους ανικανότητα και πλεονεξία είναι χωρίς όρια.